Afgelopen zondagmiddag was er in Epe een najaarsmarkt/herfstmarkt met de veelbelovende titel 'Boktober'.

De locatie van de vier foto's in de vorige aflevering leverde toch wat meer problemen op als ik gedacht had. Maar hij is toch nog geraden door een zekere Rob. Hij zag dat ik ze gemaakt heb op het paadje wat vanaf de Allendelaan naar het paadje van de Gandhiweg loopt. De moeilijkheidsgraad van de vier foto's in deze aflevering heb ik wat opgeschroefd.

Een tijdje terug hebben we een mooie wandeling gemaakt tijdens een vakantie ergens in het zuiden van Duitsland.

De berichtgeving over de sport in Epe (en niet alleen de sport) wordt heden ten dage door het dagblad De Stentor heel erg onderbelicht. Helaas hebben de West-Veluwe en de Kop van Overijssel veel meer de aandacht. Wij (althans ik) zitten niet te wachten op wedstrijdverslagen van Berkum, Urk, Flevo Boys, Putten of Staphorst tegen RKAV Volendam. In de jaren 50 van de vorige eeuw was dat wel anders. De verslaggever ging bij uitwedstrijden van Epe ook gewoon mee met de spelersbus. Zo ook naar de vv Daventria*, ter plaatse liep je via een zandpad langs de Auping-fabriek** aan de Laan van Borgele, naar de accommodatie.

Op zaterdag 9 november geven in de Grote Kerk in Epe, aanvang 19:30 uur, de koninklijke muziekvereniging Harmonie Epe, Fanfare Vriendschap Oene en zangeres Merlin Fiene het jaarlijkse najaarsconcert van de Harmonie. Elk orkest heeft een aantal muzieknummers ingebracht: Music from the Incredibles , La Gazza Ladra, The Godfather Waltz, Yello Mountains, Choral and Rock out, March of the Cobblers, Pacific Dreams, Circle of Smiles, Skyfall, The Entertainer, The Italian Western, Bad Bad Leroy Brown en Mission Impossible. Skyfall van de gelijknamige James Bond film samen met Merlin Fiene en Pacific Dreams van Jacob de Haan wordt door beide orkesten uit Epe en Oene gespeeld.

Onze voorouders waagden zich ’s nachts niet in het bos, want het was daar niet pluis. Je kon overvallen worden door struikrovers (die geen struiken roofden, maar wel je portemonnee en liefst nog meer) en misschien nog wel erger: het spookte er. Er waren dus geen krakende takken, geen nevelflarden, geen struiken die toevallig op een wild dier of mens leken, maar wel witte wieven en geesten van ter plekke vermoorde marskramers en andere al of niet eerzame burgers.

In deze aflevering heeft Harry Nitert er weer heel wat fiets kilometers op zitten.

En jawel, ze zijn er weer. De toeristen. Deze keer de grijze golf, want op het moment dat ik dit schrijf, moeten de schoolvakanties nog komen.
Ik merk dat ik me steeds meer ga ergeren aan de oudere toeristen. Zelf ben ik werkzaam in de ouderenzorg, maar op de een of andere manier kan ik me wild ergeren aan sommigen oudere toeristen.
Hoe ze ons mooie dorp kleineren: ,,Ze hebben hier niet veel”. (Kom dan niet, blijf waar je vandaan komt!) En hoe ze om gaan met ons.
Maar … ik heb de oplossing gevonden. Heel per ongeluk eigenlijk.
Als we het allemaal gaan doen denk ik dat we maar zo een paar honderd minder toeristen kunnen ontvangen. (Sorry ondernemers, dan moeten jullie het met het oorspronkelijke inwonersaantal doen.)
Nadeel is dat we het dorp Epe dan niet goed op de kaart zetten. Namelijk als een dorp vol doven en schlemielen.

Op zaterdag 16 november neemt taalvirtuoos Jan Rot zijn publiek in Kulturhus Eper Gemeentewoning mee naar het einde van de vorige eeuw. Jaren 90, dichtbij en toch alweer ver weg. Frits Spits, de bekende presentator van het radio-taalprogramma De Taalstaat, kroonde hem tot ‘Koning van de Hertaling’. Bijvoorbeeld voor de geweldige hertaling van de Mattheus Passion van Bach, maar ook voor die honderden prachtige liedjes die hij hertaalde.

In de week van 20 t/m 26 oktober was ik onder andere aanwezig op het 164e Oener Koefeest, en heb er uiteraard ook wat foto's gemaakt.