Ik betrap me er steeds vaker op dat ik de schoonheid en tijdloosheid van een zwart-wit foto weer steeds meer ga waarderen, net als in het nagenoeg voorbije analoge tijdperk.

Een groot gedeelte gistermiddag ben ik binnen aan het schilderen geweest en was er daarna aan toe om even wat anders te doen.

Gisteren liet ik 'een totaal ander gezicht' zien van een fietsrondje van afgelopen donderdag naar het Kievitsveld/visvijvers.

Afgelopen donderdag fietste ik een rondje wat ik wel vaker doe richting het Kievitsveld, en meestal kom ik dan ook langs/over de Nieuwe Schobbertsbrug.

Eigenlijk wilde ik toen de herfstsfeer van de vernieuwde Heerderweg in beeld brengen, want gelukkig zijn er nog genoeg bomen overgebleven die voor een mooie sfeer kunnen zorgen.

Afgelopen week hebben we een eindje gefietst, onder andere langs het Van Manenspad, waar de heide samen met grassen enz. een mooie kleurschakering vormen.

Onlangs plaatste ik de serie foto's van een fietstochtje Naar Wissel Wissel, waarin de kleur groen overheersend is en verder blauw en veel wolken.

Af en toe krijg ik de kriebels dat ik er even uit moet, even ontspannen, wandelend of fietsend, maakt dan eigenlijk niet uit.

Ja werkelijk, het is herfst, maar als ik het mij nog goed kan herinneren waren de kleuren vorig jaar herfst toch wat intenser.

Dit keer vertoef ik mij in het buitengebied van Epe en dan niet wandelend, maar met de fiets. Zo maar een klein stukje tussen de Grift en het Apeldoorns kanaal richting Vemde. Ook tijdens zo'n eigenlijk klein stukje zijn nog genoeg fotografische indrukken te maken. En dan bovendien ook nog in het tijdloze zwart-wit, wat doet denken aan het analoge tijdperk. Over het analoge tijdperk gesproken, er worden vandaag de dag weer filmrolletjes geproduceerd, zowel kleur als zwart-wit. Gooi dus dat analoge fototoestel niet weg. Alles komt dus weer terug, zelfs ook de cassettebandjes.