Al jaren is echtgenoot geabonneerd op een natuurblad. Ik krijg als cadeautje een ‘blad cadeau’, en dat blijkt van een blad van dezelfde uitgever als van die van het natuurblad. En daar gaat het mis.

In de week van 23 t/m 29 februari regende het veelvuldig, tot vervelens toe. Er was dan ook geen lol aan om buiten wat te ondernemen.

In de laatste maand dat Epernet nog bestaat, laat ik zo af en toe wat foto's zien uit mijn archief, die misschien toch nog de moeite waard zijn om ze te tonen.

Burgerparticipatie lijkt weer een wassen neus

Het lijkt het sterk op dat de gemeente Epe de bevolking weer eens bij de neus genomen heeft met de plannen voor het hertenkamp en de Nieuwe Vijver aan de Dellenweg. Ze heeft doen voorkomen dat de bevolking kan kiezen uit drie plannen, maar twee daarvan voldoen niet eens aan de gemeentelijke uitgangspunten, aan de wet- en regelgeving in het bestemmingsplan en aan de richtlijnen van Natura 2000. In feite is het plan van het Episch Centrum het enige dat overal aan voldoet en zelfs nog iets extra heeft. Bovendien beweerde de gemeente geheel ten onrechte dat de adviezen van de klankbordgroep zijn verwerkt in de plannen van De Koperen Ezel en Experience Media.

Het heeft jaren geduurd, maar eindelijk kent het Eper schaaktoernooi weer een winnaar uit eigen gelederen. Sander Wissink kwam, zag en overwon alle achtervolgers. Slechts éénmaal moest hij zich gewonnen geven, maar dat verhinderde hem niet het rapidschaaktoernooi met 5,5 punten uit 7 partijen te winnen.

Addy Dijkgraaf terug op ‘Wisselse grond’. Hij bekleedt sinds deze maand de functie van technisch jeugdcoördinator bij SV Wissel, dat hoopt hiermee meer aandacht voor en begeleiding van de jeugd te krijgen.

Iedereen hier in Epe weet en kan het beamen dat we in een prachtige omgeving wonen, we hebben aan de ene kant de Veluwse bossen en aan de ander kant het IJssel landschap.

De locatie van de vier foto's in de vorige aflevering is geraden door Agnes Kok. Ze zag dat ik ze heb gemaakt op het paadje van de Buizerdstraat, ter hoogte van het paadje achter de Gandhiweg. Ja, je moet het maar zien. Ziet Agnes en anderen ook waar ik ik de foto's in deze aflevering heb gemaakt?

Bent u dit weer ook zo beu, ik tenminste wel, de ene regenbui na de andere en de weerberichten voor de komende dagen zijn ook niet optimistisch gestemd.

Af en toe zul je wel moeten: snoeien en ruimen in je boekenkast. Heel soms doe ik dat dan ook, maar bijna nooit gaat het initiatief van mij uit. Met tegenzin ga ik aan het sorteren, maar de stapel die naar het goede doel gaat blijft zielig klein want elk boek heeft een eigen mooie verhaal: het ene is een afscheidscadeau, het andere is uit liefde gegeven en dan zijn er ook nog met prachtige illustraties en dan dat ene gesigneerde exemplaar, dat ik toch nog eens moet lezen. Gelukkig zijn Ineke en ik het samen eens geworden over een nieuwe boekenwand, die echter nu al vol is. Ik denk niet dat er nog een boekenwand komt…

Zo schiet het natuurlijk niks op, het blijft dweilen met de kraan open. Ik heb trouwens nog een onschuldige handicap: behalve dat ik dus node iets weg kan doen, kan ik ook nog eens nooit een boekenmarkt of ander boekenoord passeren zonder koopdrang, er zit daar iets magisch in de lucht, een geheimzinnige aantrekkingskracht, de uitdaging van rijen kleurige, zinnenprikkelende boekenruggen. Maar bleef het hier maar bij, het wordt nog erger: