Afgelopen donderdagmiddag hebben we een stukje gewandeld zo in de buurt van de Schaapskooi en het Pluizenmeer. Van deze wandeling heb ik een verslag gemaakt wat ik hier heb geplaatst. Daarbij heb ik ook nog een drietal breedbeeldfoto's gemaakt, twee bij het Pluizenmeer en eentje op de heide bij dat mooie vennetje wat steeds groter wordt, zie hier onder.

De locatie van de vier foto's in de vorige aflevering is toch wat te moeilijk gebleken, want het is niet geraden. Egbert Regterschot dacht dat het de Meenseweg in Heerde was, dicht bij de wetering. Waar ik ze dan wel heb gemaakt, gewoon in de bocht op de Bekenwalweg, komend vanaf de Wiemanstraat in Zuuk. De opgave deze week lijkt mij ook aan de moeilijke kant, maar wie weet ziet iemand het.

Afgelopen maandagmiddag, het zonnetje scheen gelukkig, tijd om er weer eens op uit te trekken, hoewel het wel winderig was.

Bijna geen jaar is hetzelfde bij het schaaktoernooi voor basisscholen in de gemeente Epe. Per definitie geldt dat op scholen generaties komen en generaties gaan. Af en toe leidt dat tot daverende verrassingen. Dat de W.G. van der Hulstschool bezig is met een opmars werd vorig jaar al duidelijk. Dat jenaplanschool ’t Hogeland zich niet plaatste voor de finale was wel het meest opmerkelijke na de voorronde in de aula van regionale scholengemeenschap Noord-Oost Veluwe in Epe.

... Ze schoppen hem misschien halfdood’. Iedereen kent deze woorden uit het lied Jimmy, beter bekend als Hoe sterk is de eenzame fietser, van Boudewijn de Groot. Gedachten over wat je kinderen en kleinkinderen kan overkomen en hoe hun toekomst eruit zal zien, spoken bij iedere grootouder wel eens door het hoofd. Gelukkig duren deze gedachtenspinsels maar heel even en kun je als opa gewoon plezier hebben van en met je kleinzoon, bijvoorbeeld door lekker trampoline te springen of gewoon de supersupporter uit te hangen op een koud en tochtig veld.
En gewoon vertrouwen hebben in de toekomst.

Wat is dat toch tegenwoordig, in sommige restaurants het serveren van voedsel op een houten plank. Stampvol, waardoor de helft over de tafel gaat waarvan net van tevoren met zo’n duizend-bacteriën doekje de oppervlakte is gereinigd. Houten planken die nota bene in de keuken verboden zijn om hygiënische redenen, daar wordt dus voedsel op geserveerd. Lekker trendy, maar absoluut niet lekker om op te eten.
Saus bijvoorbeeld die je van de oppervlakte moet schrapen om als bijlage op het vlees te deponeren. En probeer ook eens de appelmoes of een salade van diezelfde plank te nuttigen waarvan net de zuren op het hout zijn ingewerkt. Getver!
Frietjes of andere aardappelgarnituren die je op diezelfde plank niet kwijt kunt, daar werd mij zelfs over geadviseerd om deze maar met de vingers te eten.
Bij deze pleit ik dan ook voor de onmiddellijke terugkeer van het bord in restaurants, daar is deze namelijk ooit voor uitgevonden.
Gaarne dus op uw restaurant-site vermelden op welke manier het voedsel wordt geserveerd. Dan weet ik namelijk van tevoren of ik als een Neanderthaler wil eten of niet.

We hadden een mooie tocht gelopen en besloten even een stadje in te gaan. Eigenlijk vonden we dat we wel Eiskaffee verdiend hadden, dus we streken neer op een terrasje. Als ik in Duitsland ben, wil ik sowieso altijd Eiskaffee. Dat is uitgebreid met Kuchen en een Strammer Max. Maar alleen op vakanties, niet voor een dagtrip.

In de week van 26 januari t/m 1 februari zat het wat het weer betreft niet altijd mee.

Onlangs hebben we deze prachtige expositie 'Drag Power gender, pride & glamour' bezocht in CODA Museum in Apeldoorn.

Nog niet zo lang geleden plaatste ik een paar keer een aantal sfeerfoto's van het Eper centrum, opgenomen in de avond met mooi licht, zo rond de kerstdagen.