Natuurlijk gelooft u dat niet en dat doet mij meteen denken aan een verhaal dat mijn vader vroeger vertelde.

Mijn vader ging vroeger met de hele klas op de lagere school met paard en wagen op schoolreis, bestemming Veesen aan de IJssel. Weer terug had een meisje uit de klas thuis verteld dat ze naar de zee waren geweest. Ja zo ging dat vrogger. Maar nu terug naar het heden. Eergisteren zijn we even wezen kijken naar het waterpeil in de IJssel, waar we toch wel wat nieuwsgierig naar waren. Het waterpeil was toen al weer wat aan het zakken. Maar wat nog niet aan het zakken was, was de wind. Het waaide in die omgeving nog behoorlijk hard, wat je in een wat meer beschermde omgeving als de nieuwbouw niet zo in de gaten hebt. Ik zette de auto neer bij de nieuwe waterkering bij Veessen, maar kon slechts met heel veel moeite het portier open krijgen, de wind stond er net aan die kant op. Toch open gekregen, snel nog een laatste paar foto's gemaakt en maar weer de toch wel beschermde auto in met dit hondenweer. De gemaakte foto's heb ik omgezet in zwart-wit, wat mijns inziens goed past bij dit weertype.