Kijk nou eens, een gele rups met een rode antenne. En, als je goed kijkt, vier scheerkwasten op z’n rug. Wat een wonderschoon beestje.

Vermoedelijk is hij door de wind uit een boom gewaaid en zoekt hij via onze garagedeur de weg naar boven. De Vlinderstichting leert me dat het opvallende diertje een meriansborstelrups is. De rupsen van de meriansborstel verpoppen zich om de winter in te gaan. Deze nachtvlinder kruipt in het voorjaar, van half april tot half juni, uit de pop.