We zitten met z`n drieën in de auto, oudste zoon, mijn man en ik. We hebben een behoorlijke rit voor de boeg, de autoradio staat aan en we luisteren naar een muziekprogramma. Ineens klinkt er een enorme toeter. Ik kijk of het achter ons vandaan komt, maar het blijkt uit de radio te komen. Het is de tune voor een belspel. 

Van de week was het weer zo ver; in de supermarkt liet hij een spoor van geluidsvervuiling achter zich. Ik kon horen hoe hij door de winkel liep, wanneer hij overlegde met zijn vrouw over wat ze die avond zouden eten en wanneer de pas er weer werd in gezet. Gek word ik er van; fluitende mannen!

{jcomments on}Net als zo`n beetje elke Nederlander in mijn omgeving houd ik me een enigszins bezig met ‘de lijn’, of beter gezegd: met het missen van ‘de lijn’.