Onlangs waren we een paar dagen in Duitsland. We mogen daar ook graag winkelen. Deze keer waren we in Duisburg.

Als kind ben ik vaak verhuisd. Te vaak, als je het mij vraagt. Maar de omstandigheden maakten dat we vaak van omgeving wisselden. Het gekke is, waar ik ook woonde, er was altijd de koerduif.

Een dochter van een oud-cliënte had een steen op haar moeders graf laten plaatsen. Al een tijdje terug had ik beloofd er naar te kijken als ik op de begraafplaats kom. Maar ik kom daar eigenlijk nooit, dus besloot ik op een vroege, zwoele lenteavond er eens heen te gaan.

We zijn weer eens in de sauna. Het is wat later op de dag en het is aardig rustig. Nadat we een rondje binnensauna’s hebben gedaan, gaan we even wat drinken in het restaurant. Daarna wil ik eigenlijk wel even de benen strekken, dus we lopen naar buiten. Even staan we nog in dubio, zullen we de badlakens, handdoeken en slippers nog even halen bij de laatste sauna waar we geweest zijn? Maar nee, we zijn al een beetje loom en lopen in de badjas naar buiten.

Tijdens de nachtdiensten zijn er werkzaamheden die dan specifiek gedaan worden. Te denken valt aan het controleren van opiaten en insuline`s, de was verwerken, een lapje over de huiskamer en keukenkastjes, de agenda uitschrijven voor de dagdienst en het medewerkersbord invullen.

Onlangs vierde onze opticien het feit dat hij vijfentwintig jaar geleden zijn zaak opende. Een tijd om terug te kijken, hoe wij met ons gezin met hem zijn meegegroeid.

Ik heb een beetje een rare kronkel. Misschien hebben meer mensen het, maar ik heb nooit lotgenoten ontmoet. Bij deze mijn coming-out.

Ik kom mijn fiets ophalen bij de Fietsenmaker van Epe.
Bij binnenkomst is hij bezig en mompelt hij wat.
Ik versta hem niet.
,,Sorry, wat zeg je, ik versta je niet”.
Hij zegt het nog een keer en wederom versta ik het niet.
,,Sorry, ik hoor het nog niet!”
Dan kijkt hij me aan en zegt: ,,Ik zei: ‘even stil, niets zeggen anders raak ik de tel kwijt!’”
Blijkt dat hij spaken aan het stellen en tellen was.
Ik weet niet of het met die fiets goed gekomen is of dat hij de tel alsnog is kwijt geraakt.

Ondanks dat we niet vaak samen tegelijkertijd eten, hebben we toch wat afspraken gemaakt.
Want in een mannenhuishouding wordt er wat beboerd, gesnotterd, gesnoten, gebout etc.; vul zelf maar in.
Dat doen we dus niet meer aan tafel. Ook om mij te ontlasten.

Dit wordt leuk. Ik weet niet wanneer dit stukje geplaatst word, misschien wel rond kerst. Maar het gaat over Pasen.