Op de foto zien wij links de ingangsweg die naar drie nieuwe flatgebouwen leiden die in de plaats van een beroemd vakantiehuis gekomen zijn. De grote villa Pelzerkamp is volledig afgebrand in 1980, maar de gewelven van de ijskelder dienden lange tijd (en misschien vandaag nog) als kelder voor (beschermde) vleermuizen.

De ligging van deze plek is wat moeilijker te raden. Ik wilde daarover ook niets schrijven omdat het iets buiten de bebouwde kom ligt. Maar aan deze voormalige spoorwegovergang op de Dellenweg en directe omgeving zijn ook veel jeugdherinneringen verbonden waaraan ik een paar woorden wil wijden.

Epe mag dan een probleem maken van wilde zwijnen in de (buurt van de) bebouwde kom, in de mijoenenstad Belo Horizzonte lopen varkens en biggen gewoon op straat. Die constatering doe ik om even de serie herinneringen naar aanleiding van Google Street View te onderbreken.

Dit is een stukje Epe waar weinig veranderingen hebben plaatsgevonden wat de architectuur betreft en dat dus herkenbaar is gebleven, vooral ook door het zicht op de Grote Kerk. Alleen café Stern is volledig verbouwd, maar gelukkig wel in dezelfde stijl. Boekhandel Bosch heeft zijn zaak in vergelijking met mijn jonge jaren ook volledig vernieuwd, maar dat is in een ver verleden al gebeurd. Van het oude huis, een boerderijtype, is niet veel meer overgebleven.

Dit is dan dicht bij mijn ouderlijke huis met natuurlijk een hele hoop herinneringen aan mijn kinder- en tienertijd. Links was de Platvoet, een open feestweide waar alle grote gebeurtenissen van het jaar gehouden werden en optochten eindigden.

Deze plek is misschien wat moeilijker te raden, maar bevat een groot deel van mijn jeugdherinneringen. De foto is genomen vóór het huis van de vroegere wethouder Bibo, de grote vriend van mijn vader, die voor de KVP ook een tijdje in de gemeentepolitiek heeft 'gewerkt'.

Dit keer de foto van Google Streetview die de Oude Wisselseweg laat zien ter hoogte van de ingang van het Katholieke kerkhof. Met rechts de huizen van Ellenbroek en in het begin het huis van bakker Overbosch en Henk Jonker, die eens per week de aardappelschillen en groenteafval thuis ophaalde om daarmee zijn varkens vet te mesten.

De foto in dit artikel is één van de meest bezochtje stukjes Epe: het Sweerts de Landaspark. Al van het eerste begin van mijn leven was dit een verplicht bezoekje waard. Van jongs af aan ging ik er eendjes voeren en kijken. Ik zou niet graag alle oude boterhammen willen optellen die wij naar de eendjes hebben gegooid.

Deze vila is eens volledig afgebrand. Het jaar weet ik niet meer. De grote familie zocht haar onderkomen in een groot, wit huis aan de Hoefijzerweg, totdat het ouderlijk huis weer was opgeknapt. In deze vila woonde een goed katholieke familie die mij van alle kanten, inclusief financieel, heeft geholpen met mijn roeping naar het priesterschap. De heer des huizes was een industrieel en de grote familie van acht kinderen leidde een goed burgelijk leven zonder zich af te zonderen van de gewone burger.

Achter ons binnenhof wordt een hoog gebouw neergezet van zo'n 12 verdiepingen, de fundamenten meegerekend. Er is plaats voor 15 apartementen. Als ik recht onder dat complex naar boven kijk, dan krijg ik dezelfde gewaarwording als toen ik een tijdje terug weer even onder de toren van de Grote Kerk ging staan tussen de achterdeur en de Beekstraat.